Op 26 oktober 2011 namen we afscheid van onze klasgenoot en vriend Jimmy.
Langs deze weg willen wij graag ons medeleven betuigen aan zijn familie.
Jimmy, vorig schooljaar kwam je voor het eerst mijn klas binnen. Samen met je vertrouwde klasgenoten van bij juf Nele en enkele nieuwe leerlingen, vormden we samen klas 10.
Jullie stapten de digitale wereld binnen. Je was geboeid, gefascineerd door het nieuwe digitale bord die wij als primeur mochten uitproberen op de school.
Alles wat een technisch kantje had, was helemaal jouw ding. Je kon tijdens het kiesuurtje op vrijdag, danig zitten sleutelen aan een computer of oud beeldscherm, dat je net voor het opruimen soms met je handen in je haar zat om alles terug in elkaar te krijgen.
Onrecht was iets wat je raakte. Steeds stond je klaar voor anderen en nam je het op voor je vrienden. Gebeurde er iets op de speelplaats of lag er iets op je lever dan gooide je dat gewoon in de klasgroep en werd daar rustig over gepraat.
Juni 2011, het einde van het schooljaar naderde en we maakten ons op voor de grote uitzwaai. Samen met enkele klasgenoten was je één van onze schoolverlaters, dat dachten we toch.
Op het oudercontact beslisten jullie (je ma, je pa en jijzelf) dat het een extra jaartje werd. Je wist wat je wilde, je wist waar je naartoe wilde, het PTI.
Een jaartje langer dus in klas 10, om je droom te laten uitkomen. We waren ervan overtuigd, dat jij de mogelijkheden had en dat je die kans met beide handen zou grijpen.
1 september 2011, vele vrienden zag je terug en heel wat nieuwe klasgenoten vervoegden onze klas. Een goed gevulde klas trouwens, met z’n 15en, startten we dit jaar vol verwachtingen.
Menige kringgesprekken na de zomervakantie gingen over één van je grote passies, vissen. Geen kans die jij en Kyandro niet aangrepen om over jullie vangsten, groot of klein, te praten. Telkens slaagden jullie erin het onderwerp ‘vissen’ hier of daar in de les te laten opduiken om zo in geuren en kleuren over jullie visnamiddagen in Het Leen te kunnen vertellen. Ik luisterde geboeid als collega-visser.
We maakten plannen met de klas voor het komende schooljaar.
De openluchtklassen eind mei zouden het hoogtepunt moeten worden. Je keek net zoals velen, uit naar ons verblijf in Maasmechelen. Je zat al met concrete vragen ‘Meester, mogen we kiezen bij wie we gaan slapen op openluchtklassen?’
Jimmy, je was een graag geziene klasgenoot, onze klasafgevaardigde voor de leerlingenraad, terecht was je trots en wij op jou!
Zo namen we vorige week woensdag van elkaar afscheid en jij van de klasgroep.
Even tevreden en vrolijk als elke andere dag, stapte je de bus op.
Nooit gedacht dat ‘Tot morgen’ een ‘Tot ziens’ zou worden.
